Święta już za Nami… Jednak nie sposób o nich zapomnieć… Tak naprawdę nie chcemy o nich zapomnieć, bo jesteśmy nieco sentymentalni, a w sercach pielęgnujemy świąteczną atmosferę i piękne wspomnienia… Tak więc magia Świąt wciąż trwa… pośród Nas.

W dniu 15 stycznia  razem z naszymi Kolegami, Koleżankami, Terapeutami, naszymi Rodzicami, Wolontariuszami, Darczyńcami, Przyjaciółmi na czele z naszym Księdzem Prezesem. Tadeuszem Isakowiczem Zalewskimi świętowaliśmy Boże Narodzenie.       Na początku naszego wspólnego Świętowania Uczestnicy Warsztatu wraz z beneficjentami Świetlicy Terapeutycznej przedstawili krótką, scenkę przyjścia na świat Zbawiciela oraz poprzez śpiew kolęd wprowadzili nas w nastrój świąteczny.

            Następnie mieliśmy okazję na chwilę zadumy i modlitwy pod przewodnictwem naszego Przyjaciela ks. Krzysztofa Krzyżanowskiego pomodliliśmy się i podzieliliśmy opłatkiem. Jak tradycja nakazuje nie obyło się bez dodatkowego nakrycia oraz wspólnego śpiewania kolęd i rozmów w swoim gronie.

Piotr CZ.- Uczestnik WTZ ,,Przytulisko’’

Był to szczególny dla nas dzień, dlatego też nie obeszło się bez nagród i podziękowań.

Kapituła Nagrody zebrana w 30 rocznicę śmierci STANISŁAWA  HR. PRUSZYŃSKIEGO, współzałożyciela Fundacji im. Brata Alberta,przyznała dla Pani Bożeny Cieślak-Pracownika Warsztatu NAGRODĘ IM. STANISŁAWA HR. PRUSZYŃSKIEGO ZA ZAANGAŻOWANIE W PRACĘ SPOŁECZNĄ I ZAWODOWĄ  NA RZECZ OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

 Podopieczni i Pracownicy Warsztatu Terapii Zajęciowej „Przytulisko” oraz Świetlicy Terapeutycznej w Lubinie przy Fundacji im. Brata Alberta złożyli serdeczne Podziękowania dla: Pani Jolanty Tylkowskiej- Dyrektora Przedszkola Miejskiego w Lubinie, Pani Bożenie Małek-Dyrektora Szkoły Podstawowej nr. 8 w Lubinie, Pani Katarzynie Klubek- wolontariuszce, Towarzystwu Przyjaciół Dzieciom w Lubinie oraz Kołu Gospodyń Wiejskich ,,Iskierka’’ w Księginicach, za okazane serce i wsparcie na rzecz osób niepełnosprawnych podopiecznych Fundacji im. Brata Alberta.

 I tak oto, znowu  daliśmy się porwać marzeniom i tęsknocie… Myślami udaliśmy się w podróż do lepszego świata, tam gdzie miłość, dobro i nadzieja mają „swój piękny dom”. Jednak tak naprawdę to od Nas samych zależy, czy będziemy pięknie żyć, chodzić z podniesioną  głową, czy też godzić się na panoszące się wokół zło i wszechogarniający strach. Nie dajmy się nienawiści, bo ta prowadzi ludzkość do zguby, mrozi serca i odbiera rozum…

Dziękujemy Państwu, że przyszliście, że mogliśmy razem przeżyć te piękne chwile. Życzymy Wam powodów do radości, niegasnącej nadziei, miłości, spełnienia marzeń… Aby pośród strug deszczu i burzy każdy z Was odnalazł drogę do „Swojego Domu”, aby nie musiał go szukać tylko oczyma wyobraźni… Nie pozwólmy, by zło z dobrocią przegrało, bo tak się dzieje, gdy miłości nie ma, gdy jej mało… Niechaj zatem nadal, dobro i miłość jawą się stają, a w sercach Ludzi nadzieja i  wiara nigdy nie ustają…