Święta już za Nami, jednak ich zapach i czar rozpływa się wokół niczym delikatna mgiełka, przyzywając najpiękniejsze wspomnienia. Choinkowe światełka migoczą w oknach, ulice zdobią przepiękne dekoracje, a w Naszych sercach wciąż panuje spokój,który towarzyszył Nam podczas wigilijnej kolacji… Wszystko to powoduje, że jesteśmy radośni, życzliwie spoglądamy na drugiego człowieka i sami szukamy zrozumienia.Świąteczny nastrój zapanował w Naszych sercach podczas Spotkania Opłatkowo – Noworocznego, jakie odbyło się w restauracji Państwa Wandy i Stefana Rosik w Lubinie. W tym klimatycznym miejscu gościmy już po raz trzeci, dlatego serdecznie dziękujemy za tę możliwość! Za Nami najpiękniejsze dni w roku – czas gdzie zwycięża dobro, a umyka zło…Jednak dla Naszej Fundacji ten niezwykły czas przeżywania dobra, rozpoczął się w Dzień Wigilii… Otulił Nas niegasnącą nadzieją, wrażliwością, zacieśnił więzy przyjaźni… Te chwile były dla Nas naprawdę wyjątkowe i niepowtarzalne, wszak obudziła Nas Wigilii moc i narodziło się Dzieciątko, Boskie Pacholątko, które mimo Swej wątłej ludzkiej postaci, życie Nasze ubogaci…
Tegoroczne spotkanie było dla Nas – Uczestników, Rodziców i Pracowników „Przytuliska” ważne z jeszcze jednego powodu – poświęcenia Naszego nowego samochodu. Dzięki Państwa ofiarności oraz dofinansowaniu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zakupiliśmy samochód do przewozu Naszych Uczestników!Poświęcenia dokonał ks. biskup Marek Mendyk oraz Ksiądz Tadeusz Isakowicz – Zaleski w obecności Pani Aliny Tarczyńskiej – Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.Jeszcze tylko uroczyste przecięcie wstęgi i samochód stał się naprawdę Naszym! Dziękujemy!
Świętowaliśmy wspólnie ze Świetlicą Terapeutyczną,dlatego przy świątecznym stole było Nas naprawdę dużo! Przybyło wielu znamienitych Gości, m.in. Jego Ekscelencja ks. Biskup Marek Mendyk – Biskup Pomocniczy Diecezji Legnickiej, ks. Tadeusz Isakowicz – Zaleski – Prezes Fundacji im. Brata Alberta, przedstawiciele władz, stowarzyszeń oraz instytucji. W tym szczególnym dniu, nie mogło zabraknąć Rodziców Uczestników Warsztatu oraz Świetlicy Terapeutycznej.
Duchowych oraz artystycznych wrażeń dostarczyli Nam dorośli Uczestnicy oraz Dzieci z Naszej Świetlicy Terapeutycznej. Na uwagę zasługuje fakt, iż po raz pierwszy świąteczna prezentacja artystyczna wykonana została wspólnie ze Świetlicą, jako jeden spektakl teatralny. Grupa teatralna składająca się z Uczestników „Przytuliska” oraz Świetlicy Terapeutycznej w Lubinie, zaprezentowała okolicznościowy spektakl teatralny pt. „Cud Narodzin”. Uczestnicy Świetlicy doskonale zintegrowali się z dorosłymi już aktorami, wykazując przy tym pełne zaangażowanie i profesjonalizm. Spektakl swą tematyką dotknął wielu problemów dzisiejszego świata, wskazując na potrzebę akceptacji, zrozumienia i miłości, bez względu na sprawność intelektualną, fizyczną, czy urodę…Pokazał, że nie są Nam znane Boskie Wyroki i że, każda ludzka istota ma prawo do miłości, mimo swej niedoskonałości. Ważnym aspektem tematycznym tegorocznej prezentacji artystycznej był cywilizacyjny pęd życia, chroniczny brak czasu i niekończąca się chęć zdobywania dóbr materialnych, kosztem rodziny, przyjaciół oraz znieczulica i społeczne przyzwolenie na akceptację tego co złe.Tak doskonałe połączenie współczesności z wątkiem biblijnym,głęboka refleksja nad życiem, poruszyły serca zebranych i w niejednym oku zakręciła się łza wzruszenia. Całości dopełnił pyszny poczęstunek, składający się ze smakowitych dań i aromatycznych słodkości. Podzieliliśmy się opłatkiem, pomodliliśmy się wspólnie, a w tle słychać było przepiękne kolędy. Przygotowaliśmy również świąteczny kiermasz prac Uczestników, który cieszył się dużym zainteresowaniem Gości oraz Rodziców. Było nastrojowo, sentymentalniei refleksyjnie… Pośród przybyłych wyczuwało się jedność i wzajemną bliskość… Życie to nie bajka i nie wszystko zawsze pięknie się układa. Każdy z Nas, zdrowy, czy chory, ładny czy brzydki, potrzebuje akceptacji i zrozumienia…. potrzebuje drugiego człowieka. Twarde życie często stawia Nas przed wyborami, które nie są łatwe i zrozumiałe. Bywają trudne i bolesne, ale możliwe do udźwignięcia… Zło, cierpienie, smutek, zwątpienie, jawią się każdego dnia, na każdym rogu ciemnej ulicy, a złość i nienawiść chcą zawładnąć ludzkim umysłem. Nie dajmy się nienawiści … Nie pozwólmy by szalone tempo życia, było celem istnienia, celem bycia! Życie pisze różne scenariusze, nie zawsze zgodne z życzeniami, zatem uczmy się czytać między wierszami…Uwierzmy, że niemożliwe… możliwym się staje. Nie pozwólmy, by co złe normą się stało, bo tak się dzieje, gdy miłości nie ma, gdy jej mało…
U progu Nowego Roku życzymy Wam Drodzy Uczestnicy, Rodzice i Przyjaciele, wielu radości – tych małych i dużych, powodów do uśmiechu, ludzkiej wrażliwości i dużo, dużo miłości. Niech w każdym z Was z małego ziarenka rodzi się miłość tak wielka… co góry przenosi, co wybacza… co dobro wokół roztacza, kocha bezwarunkowo, chociaż nie zawsze w życiu jest kolorowo…
Opracowała: Ewa Bujak
